apelacja
Encyklopedia PWN
brzeski pokój 1435,
traktat pokojowy zawarty przez Polskę i Wielkie Księstwo Litewskie z Krzyżakami 31 XII 1435 w Brześciu Kujawskim;
clarendońskie konstytucje, Constitutions of Clarendon,
dekret króla Anglii, Henryka II, przyjęty 1164 przez zgromadzonych w Clarendon k. Salisbury możnych duchownych i świeckich;
prawo wniesienie przez stronę procesową skargi odwoławczej od nieprawomocnego orzeczenia wydanego przez organ procesowy I instancji i obowiązek rozpoznania sprawy przez organ instancyjnie wyższy; jedna z cech środków odwoławczych stosowanych w pol. postępowaniu przed sądem.
teoria religijno-polityczna o zależności Kościoła od państwa, głosząca, że Kościół otrzymuje swą władzę od państwa, oraz dopuszczająca apelację od władzy kościelnej do państwowej.
Formula procesus
kodyfikacja prawa procesowego, wyd. 1523 dla Małopolski, następnie przyjęta przez resztę ziem Korony;
[łac.],
brat Mikołaja, przywódca wielkopol. luteranów, pisarz rel. i pedagog; ksiądz;
