anodą
Encyklopedia PWN
heptoda
lampa elektronowa (próżniowa) o 7 elektrodach: katoda, anoda oraz 5 siatek (w tym 2 sterujące);
[gr.],
katoda
elektron. w przyrządzie elektronicznym (np. diodzie półprzewodnikowej, tyrystorze, lampie elektronowej), a także w aparacie elektrycznym (np. elektrolizerze) oraz w lampie łukowej — elektroda doprowadzająca ujemne nośniki ładunku do obszaru międzyelektrodowego (lub odprowadzająca dodatnie);
[gr. káthodos ‘schodzenie’],
lampa elektronowa przeznaczona do przetwarzania sygnałów świetlnych na sygnały elektr., której działanie opiera się na wykorzystaniu zewn. zjawiska fotoelektrycznego (emisja elektronów).
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 3;