katoda

katoda

[gr. káthodos ‘schodzenie’],

elektron. w przyrządzie elektronicznym (np. diodzie półprzewodnikowej, tyrystorze, lampie elektronowej), a także w aparacie elektrycznym (np. elektrolizerze) oraz w lampie łukowej — elektroda doprowadzająca ujemne nośniki ładunku do obszaru międzyelektrodowego (lub odprowadzająca dodatnie);

jest połączona z ujemnym biegunem zewnętrznego źródła prądu; ma potencjał niższy (jest elektrodą ujemną) od współpracującej z nią anody.