aksjologii
Encyklopedia PWN
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
filozofia
najbardziej ogólna, fundamentalna, racjonalna i krytyczna wiedza o wszystkim, co istnieje;
[gr., ‘umiłowanie mądrości’ < philéō ‘miłuję’, sophía ‘mądrość’],
kierunek idealistyczny w filozofii niemieckiej przełomu XIX i XX w. podkreślający konstytutywne znaczenie kultury dla życia jednostkowego i społecznego, w tym formowania się osobowości;
dziedzina filozofii, której przedmiotem są wartości (→ aksjologia).
filozof.
karnawał, staropolska kalka mięsopust
najdłuższy w cyklu rocznym czas świąteczny.
[fr. carnaval < wł. carnevale < późnołac. carnelevamen (carnis levamen)],
