absolutyzm
Encyklopedia PWN
ostatni z wielkich klasyków hiszpańskiego Złotego Wieku, nadworny kapelan i dramaturg króla Filipa IV.
Caracciolo
neapolitański ekonomista i polityk, z wykształcenia prawnik;
[karạczcziolo]
Domenico, markiz Villamarina, ur. 2 X 1715, Malpartida de la Serena (Hiszpania), zm. 16 VII 1789, Neapol,
Carlos 
, Carlos María Isidro de Borbón, założyciel karlistowskiej linii Burbonów, ur. 29 III 1788, Madryt, zm. 10 III 1855, Triest,
infant hiszp., pretendent do tronu, syn Karola IV, brat Ferdynanda VII;
[kạrlos]
don , Carlos María Isidro de Borbón, założyciel karlistowskiej linii Burbonów, ur. 29 III 1788, Madryt, zm. 10 III 1855, Triest,
centralizm
zasada organizacji państwa i funkcjonowania aparatu państwowego oparta na podporządkowaniu organowi centralnemu wszystkich innych organów państwowych i na skupieniu w jego rękach kompetencji do podejmowania lub autoryzacji najważniejszych decyzji oraz do nadzorowania ich wykonania;
[łac. centralis ‘środkowy’],
demokracja
dosłownie — rządy ludu, ludowładztwo.
[gr. dḗmos ‘lud’, krátos ‘władza’],
