Wisłoki
Encyklopedia PWN
wysoczyzna w środkowej części Kotliny Sandomierskiej, oddzielona wyraźnymi krawędziami od Niz. Nadwiślańskiej i Doliny Dolnej Wisłoki na zachodzie oraz Doliny Dolnego Sanu na wschodzie;
woj. w południowo-wschodniej Polsce;
Ropa, w górnym biegu Blechnarka,
rz., lewy dopływ Wisłoki, płynie z Beskidu Niskiego przez Obniżenie Gorlickie do Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej, w woj. małopolskim;
środkowa część Pogórza Środkowobeskidzkiego, między doliną Wisłoki na zachodzie a Wisłoka na wschodzie, od południa sąsiaduje z Kotliną Jasielsko-Krośnieńską, ku północy opada progiem denudacyjnym do Pradoliny Podkarpackiej;
Beskid Niski, słowac. Nízke Beskydy,
północna część Beskidów Środkowych, najniższa w głównym grzbiecie karpackim, między Przełęczą Tylicką i doliną Kamienicy (prawy dopływ Dunajca) na zachodzie a Przełęczą Łupkowską i doliną Osławy (lewy dopływ Sanu) na wschodzie, w Polsce i na Słowacji;
m. powiatowe w województwie podkarpackim, na pograniczu Doliny Dolnej Wisłoki, Pradoliny Podkarpackiej i Pogórza Strzyżowskiego, nad Wisłoką.
