Kolbuszowski, Płaskowyż

Kolbuszowski, Płaskowyż,

wysoczyzna w środkowej części Kotliny Sandomierskiej, oddzielona wyraźnymi krawędziami od Niz. Nadwiślańskiej i Doliny Dolnej Wisłoki na zachodzie oraz Doliny Dolnego Sanu na wschodzie;

pochylona ku północy; wys. 210–265 m; zbud. z iłów mioceńskich pokrytych preglacjalnymi żwirami karpackimi, na których leżą płaty starych moren, piaski i pyły (miąższość 2–20 m); gł. rz.: Łęg z dopływem Przyrwą, Tuszymka (dopływ Wisłoka) i Trzebośnica (dopływ Sanu); region roln.-leśny (znaczną część P.K. zajmują lasy z sosną, jodłą, bukiem, dębem i grabem); gł. m. — Kolbuszowa.