W-domu
Encyklopedia PWN
rodzima forma domu w staroż. Rzymie — prostokątny budynek, nakryty czterospadowym dachem;
zakład opiekuńczo-wych. dla dzieci i młodzieży w wieku 3–18 lat, osieroconych lub pozbawionych opieki rodziny.
oficjalna nazwa panującej w Austrii (Austro-Węgrzech) dynastii → habsbursko-lotaryńskiej.
w staroż. Egipcie ośr. nauk.-dydaktyczny, działający przy niektórych świątyniach gł. na potrzeby religii (biblioteki, archiwa, pracownie kopistów).
instytucja opiekuńczo-wychowawcza zajmująca się całkowitą opieką i wychowaniem sierot oraz dzieci, których rodzice trwale lub okresowo są pozbawieni praw rodzicielskich albo nie potrafią, nie mogą czy też nie chcą stworzyć swoim dzieciom właściwych warunków życia i rozwoju.
pot. wytwórnia wielkopłytowych (wielka płyta) elementów do budowy budynków mieszkalnych;
