Włocławku
Encyklopedia PWN
miasto w województwie kujawsko-pomor., pow. grodzki, na styku kotlin Płockiej i Toruńskiej oraz Pojezierza Dobrzyńskiego, nad Wisłą i jej lewym dopływem Zgłowiączką, poniżej zapory tworzącej Jez. Włocławskie; siedziba pow. włocławskiego.
grupa błogosławionych, pomordowanych przez okupantów niem. 1939–45, beatyfikowanych 1999 przez Jana Pawła II w Warszawie:
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
kardynał, prymas Polski, zwany Prymasem Tysiąclecia.
biblioteki będące własnością Kościoła katol. i in. chrześc. ugrupowań wyznaniowych.
ludność zamieszkująca tereny między górną Notecią a Wisłą,
