Tyru

Encyklopedia PWN

[semickie, ‘pan’],

jedno z gł. bóstw kananejskich, czczone przez plemiona zachodniosemickie, znany we wszystkich mitologiach semickich;

starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego,

Hiram I, żył w X w. p.n.e.,

król staroż. fenickiego m. Tyr;

Nabuchodonozor II, Nebokadnezar II, z dynastii chaldejskiej, data ur. nieznana, zm. 562 p.n.e., Babilon,

król Babilonii od 605 p.n.e., syn Nabopolasara II;

Orygenes, Ōrigénēs, ur. ok. 185, Aleksandria, zm. ok. 254, Tyr,

filozof i teolog wczesnochrześcijański, pisarz kościelny, Ojciec Kościoła.

Salah ad-Din, Ṣalāḥ ad-Dīn, Saladyn, założyciel dyn. Ajjubidów, ur. 1138, Takrit, zm. II 1193, Damaszek,

sułtan Egiptu i Syrii, wielki wódz muzułmański, który odebrał krzyżowcom Jerozolimę.

Tabele, zestawienia