Nabopolasar II
 
Encyklopedia PWN
Nabopolasar II, założyciel dyn. chaldejskiej, data ur. nieznana, zm. 605 p.n.e.,
król Babilonii od 626, założyciel państwa nowobabilońskiego, ojciec Nabuchodonozora II;
najpierw asyryjski namiestnik Bit Jakini, następnie zagarnął władzę w Babilonii; oficjalna koronacja odbyła się 25 XI 626; prawdopodobnie nie pochodził z król. rodu; jego rządy zostały utrwalone w Kronice babilońskiej; początkowo walczył z okupacją asyryjską — z pomocą Elamu splądrował Uruk i zaatakował Nippur, ostatecznie Asyryjczycy wycofali się z Babilonii 614; w sojuszu ze Scytami i Medami 614 zdobył Niniwę, 609 zniszczył Harran; N. kontynuował politykę rywalizacji z Egiptem — na krótko przed śmiercią (605) jego syn zwyciężył Egipcjan pod Karkemisz.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia