Tybetu

Encyklopedia PWN

[tybet., ‘wielebny lama’],

właśc. Blo-gros-rgjal-mc‘an, ur. 1235, zm. 1280,

tybetański duchowny i mąż stanu;

Atiśa, sanskr. Atīśa, ur. 982 lub 980, zm. 1054 lub 1052,

indyjski nauczyciel buddyjski i reformator praktyk tantrycznych (tantryzm);

Cong-k‘a-pa, ur. 1357, zm. 1419,

tybetański mnich buddyjski, uczony, nauczyciel; reformator religijny;

lama, tybet. bla-ma,

pierwotnie w Tybecie zaszczytny tytuł nauczycieli buddyjskich odpowiadający sanskryckiemu terminowi guru [‘wyższy’,‘nauczyciel’, ‘mistrz’];

rdzenni mieszkańcy Tybetu, mieszkają także w Indiach, Nepalu, Bhutanie;

Materiały dodatkowe