Teb

Encyklopedia PWN

Hathor
[egipskie, ‘dom Horusa’],
w staroż. Egipcie jedno z najważniejszych boskich imion, określających personifikacje różnych aspektów boskiej mocy, wyrażanych słowami rodzaju żeńskiego;
ruiny tarasowej świątyni grobowej królowej Hatszepsut, w Egipcie (muhafaza Luksor), w obrębie stanowiska archeol. Deir el-Bahari (zespół nekropolii Teby Zach.);
Herhor, żył w XI w. p.n.e.,
egipski wódz, arcykapłan Amona; wezyr i zwierzchnik resortu gosp. w południowej części kraju pod koniec panowania Ramzesa XI (ok. 1080–1073);
heros
[gr., ‘bohater’],
mit. gr. u starożytnych Greków półbóg, bohater zaliczony po śmierci w poczet bogów (Herakles, Achilles, Asklepios i in.);
Horemheb, daty życia nieznane,
król Egiptu 1312–1292; formalnie ostatni władca XVIII dyn., choć nie spokrewniony z poprzednikami;
mit. gr. syn Ifiklesa, bratanek Heraklesa, jego kochanek i towarzysz, znakomity woźnica;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia