Słup

Encyklopedia PWN

dawna jednostka ciśnienia, zwana też torem (Tr);

dawna jednostka ciśnienia w układzie MkGS;

dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.

aerofony

[gr. aḗr ‘powietrze’, phōnḗ ‘głos’],

grupa instrumentów muz., w których źródłem dźwięku jest drgający słup powietrza, pobudzony odpowiednim zadęciem (instrumenty dęte).

Ceuta

[sẹ^uta],

miasto autonomiczne Hiszpanii, półenklawa w północnym Maroku, nad Cieśniną Gibraltarską

dobson, jednostka Dobsona, D,

jednostka, nie należąca do układu SI, stosowana w dziedzinie fizyki atmosfery do określania całkowitej zawartości ozonu w atmosferze ziemskiej (w słupie powietrza o jednostkowym przekroju, sięgającym od powierzchni Ziemi do górnej granicy atmosfery);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>