Sztuka
Encyklopedia PWN
ogół dzieł architektury i sztuk plastycznych służących chrześcijańskim wspólnotom uznającym potrzebę istnienia wyodrębnionego miejsca kultu, a więc zarówno tym, które uznają realną Bożą obecność w świątyni (Kościół rzymskokatolicki, Kościół polskokatolicki, Kościół prawosławny), jak i tym, które taką obecność sprowadzają do wymiaru symbolicznego (Kościół ewangelicko-augsburski, Kościół ewangelicko-reformowany, wspólnota braci morawskich).
popisowy wytwór danego rzemiosła, → majstersztyk.
dział sztuki wojennej obejmujący teorię i praktykę przygotowania i prowadzenia działań przez związki operacyjne.
stowarzyszenie artyst., zawiązane 1909 w Zakopanem;
ogół dzieł architektury i sztuk plastycznych powstałych z religijnej motywacji lub w różny sposób związanych z religijną praktyką.
ogół dzieł architektury i sztuk plast. uobecniających Boga, a zatem wszystkie budowle sakralne Kościoła prawosł., wraz z ich wyposażeniem liturgicznym i wystrojem obrazowym, oraz — przy ścisłym rozumieniu sacrum — wszystkie budowle sakralne Kościoła rzymskokatol., z ich wyposażeniem liturgicznym (ołtarze, sakramentaria, ambony, chrzcielnice, vasa sacra) i niektórymi elementami wystroju (np. obrazy wotywne).
