Skandynawski
Encyklopedia PWN
niemiecki kompozytor, pianista i dyrygent, przedstawiciel muzyki późnego romantyzmu.
Brattahlið
siedziba Eryka Rudego na południowo-zachodnim wybrzeżu Grenlandii, zał. ok. 985, na północny wschód od ob. Qaqortoq (Julianehåb);
[brạtahliđ],
archeol. kultura późnego neolitu południowych wybrzeży Płw. Skandynawskiego;
archeol. krąg kulturowy obejmujący następujące kultury neolitu i wczesnej epoki brązu: tzw. ogólnoeuropejski horyzont ceramiki sznurowej, kulturę grobów jednostkowych, toporów bojowych, ceramiki sznurowej, kulturę złocką, kulturę rzucewską, środkowodnieprzańską, kulturę fatjanowską, Chłopice-Veselé, mierzanowicką, strzyżowską;
geograf francuski;
chaos
religiozn. w mitach kosmogonicznych pierwotna rzeczywistość, przeciwstawiana kosmosowi jako zorganizowanemu w akcie kreacji świata, stanowiąca zarazem jego źródło.
[gr., ‘rozziew’, ‘pustka’, ‘bezkształt’],