Rur
Encyklopedia PWN
rura
element konstrukcyjny o pierścieniowym przekroju, znacznej długości i małej grubości ścianki w stosunku do średnicy zewn.;
[niem.],
urządzenie laboratoryjne do wytwarzania fal uderzeniowych w badaniach aerodynamicznych.
jarzeniowa rura wysokonapięciowa, lampa o zimnej katodzie, pot. neon,
2-elektrodowa lampa wyładowcza, w której światło jest generowane przez wyładowanie elektryczne w rozrzedzonych (ciśnienie 0,5–1 kPa) gazach, parach rtęci lub ich mieszaninie;
przyrząd stosowany do demonstracji stojących fal akustycznych oraz pomiaru prędkości dźwięku w gazach i ciałach stałych (głównie w metalach i drewnie).
instrument muz. z grupy idiofonów, złożony z kilkunastu metalowych rur różnej długości, wiszących równolegle na wspólnej ramie, nastrojonych wg stopni skali chromatycznej;
pielgrzymowanie, walcowanie pielgrzymowe,
technol. wykonywanie rur na walcarkach pielgrzymowych z materiału wyjściowego w postaci grubościennych tulei (walcowanych lub wyciskanych na gorąco), przesuwanych na trzpieniu ruchem posuwisto-zwrotnym.
