Północnoatlantycki
Encyklopedia PWN
Norweski, Prąd, Norway Current,
ciepły powierzchniowy prąd w O. Arktycznym, jedna z 2 północnych odnóg Prądu Północnoatlantyckiego; część systemu Prądu Zatokowego;
Norweskie, Morze, norw. Norskehavet, ang. Norwegian Sea,
otwarte morze Oceanu Arktycznego, między Półwyspem Skandynawskim a Szetlandami, Wyspami Owczymi, Islandią, wyspą Jan Mayen i Wyspą Niedźwiedzią;
OTAN, fr. Organisation du Traité de l’Atlantic Norde,
organizacja międzynar. o charakterze polit.-wojsk., → Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego.
pakt
jedna z nazw używanych na określenie umowy międzynar., najczęściej uroczysta o charakterze politycznym;
[łac.],
Partnerstwo dla Pokoju (PdP),
zapoczątkowany 1994 mechanizm współpracy wojskowej Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego z państwami spoza NATO, mający służyć umacnianiu stabilizacji i bezpieczeństwa na obszarze euroatlantyckim; w 2010 członkami PdP były 22 państwa (Armenia, Austria, Azerbejdżan, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Finlandia, Gruzja, Irlandia, Kazachstan, Kirgistan, Macedonia, Malta, Mołdawia, Rosja, Serbia, Szwajcaria, Szwecja, Tadżykistan, Turkmenistan, Ukraina, Uzbekistan).
państwo w środkowej Europie, nad Morzem Bałtyckim
