Prus Południowych
Encyklopedia PWN
Prusy Południowe, Sudpreussen,
prow. państwa pruskiego, utworzona z ziem pol. II (1793) i częściowo III zaboru pruskiego (1795);
Prusy Książęce, właśc. Księstwo Pruskie,
państwo istniejące 1525–1701; do 1657 lenno Polski, od 1618 połączone unią personalną z Brandenburgią.
ziemie pol. włączone do Prus podczas rozbiorów Polski.
kolonizacja
zakładanie nowych osad przez przybyszów z bliższych lub dalszych stron, związane z zagospodarowaniem na stałe ziem uprzednio użytkowanych ekstensywnie (zbieractwo, łowiectwo, chów zwierząt, rolnicza gospodarka żarowa) lub nieeksploatowanych;
[łac. colonia ‘osiedle’],
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
