Pierwsza
Encyklopedia PWN
environment
szt. plast. termin określający rodzaj dzieła i jednocześnie sposób działania artystycznego, polegającego na zaaranżowaniu przestrzeni w taki sposób, by widz, znajdując się wewnątrz aranżacji, był poddany zintegrowanemu działaniu bodźców plastycznych;
[ınwạıərənmənt; ang., ‘otoczenie’] 
,
,
ojciec Rolanda, węgierski pisarz, publicysta, polityk;
fr. pedagog, ksiądz;
episkopalizm
typ organizacji kośc., w której najwyższą władzę w Kościele stanowi ogół biskupów;
[łac. episcopus ‘biskup’, ‘nadzorca’ < gr. epískopos ‘nadzorca’, ‘opiekun’],
episylogizm
log. pierwszy z dwóch sylogizmów powiązanych ze sobą tak, że wniosek pierwszego sylogizmu jest przesłanką drugiego sylogizmu;
[gr.],
pismo społ.-kult., wyd. 1932–33 (jako tygodnik) i 1936–39 (początkowo jako dwutygodnik, później 3 razy w miesiącu) w Warszawie;
