Pergamonu
Encyklopedia PWN
Gal umierający, znany również pod nazwą Umierającego gladiatora,
marmurowy posąg siedzącego na owalnej tarczy nagiego, rannego Gala (Galata);
hellenizm, epoka hellenistyczna,
okres w dziejach cywilizacji starożytnej Grecji, trwający od śmierci Aleksandra III Wielkiego (323 p.n.e.) do zagarnięcia przez Rzym Egiptu, ostatniego niezależnego dotąd państwa hellenistycznego (30 r. p.n.e.).
uczony grecki;
skupisko ludzkie, przeciwstawiane wsi, charakteryzujące się zagęszczoną zabudową, zróżnicowaną strukturą społeczną mieszkańców, utrzymujących się w większości z zajęć nierolniczych — handlu, rzemiosła, przemysłu i usług.
pergameński ołtarz, Wielki Ołtarz Zeusa,
monumentalny ołtarz, wzniesiony ok. 180–160 p.n.e. na akropolu w Pergamonie przez Eumenesa II Sotera z okazji zwycięstwa Attalidów nad Galami, poświęcony Zeusowi i Atenie Nikeforos.
