PELOPONEZ
Encyklopedia PWN
Dionizos, Bachus, gr. Diónysos, Diṓnysos, Bákchos, łac. Bacchus,
mit. gr. bóg żywotnych sił natury objawiający się w szale religijnym, utożsamiany z rzymskim Liberem; syn Zeusa i córki Kadmosa, Semele;
w starożytności plemię gr., które miało się wywodzić od mitycznego Dorosa, syna Hellena;
geol. niewielka płyta litosfery (mikropłyta) obejmująca większą część Morza Egejskiego wraz z przyległymi obszarami Półwyspu Bałkańskiego (gł. Peloponez) i Azji Mniejszej.
Elida, Ilịa,
kraina historyczna w Grecji, nad M. Jońskim, w zachodniej części Peloponezu;
Epidaur, Epịdawros, Epídauros,
m. w staroż. Grecji, w Argolidzie, w północno-wschodniej części płw. Peloponez, na południowy wschód od Koryntu.
Epidemia Mazari en Hadou
bizant. utwór satyryczny, pamflet powstały 1414–17 (na wzór dialogu Timarion e peri ton kat’auton pathematon);
[‘podróż Mazarisa do Hadesu’],
