Okres klasyczny

Encyklopedia PWN

[rasl]

Bertrand Arthur William Wymowa

, hrabia, ur. 18 V 1872, Trelleck, zm. 2 II 1970, Penrhyndeudraeth (Walia),

angielski logik i matematyk, filozof i myśliciel społeczny; jeden z twórców współczesnej logiki matematycznej.

państwo istniejące w starożytności, które powstało jako miasto-państwo Rzym w środkowej Italii, a po wiekach podbojów objęło w okresie największego rozwoju terytorialnego cały region śródziemnomorski (w Europie, Azji i Afryce) wraz z większością zachodniej Europy.

Schiller Leon, właśc. L. Jerzy Schiller de Schildenfeld, ur. 14 III 1887, Kraków, zm. 25 III 1954, Warszawa,

reżyser, krytyk i teoretyk teatru.

Schrödinger

[szrọ̈dıŋə^r]

Erwin

, ur. 12 VIII 1887, Wiedeń, zm. 4 I 1961, tamże,

fizyk austriacki, jeden z twórców mechaniki kwantowej.

Smith

[smıŧ]

Adam

, ur. 5 VI 1723, Kirkcadly (Szkocja), zm. 17 VII 1790, Edynburg,

brytyjski ekonomista, uznawany za ojca ekonomii politycznej.

Stone’a–Weierstrassa twierdzenie

[t. sto^una waⁱersztrasa],

mat. twierdzenie analizy mat. orzekające, że jeśli podalgebra &Akal.x; algebry C(K; ℝ) wszystkich funkcji ciągłych rzeczywistych na przestrzeni topologicznej zwartej Hausdorffa K ma 2 następujące własności: 1) funkcja stała f(x) ≡ 1 należy do &Akal.x;; 2) &Akal.x; rozdziela punkty, tzn. dla dowolnych x, y ∈ K, x ≠ y, istnieje funkcja f ∈ &Akal.x;, taka że f(x) ≠ f(y), to wówczas &Akal.x; jest podzbiorem gęstym C(K; ℝ) (w topologii zbieżności jednostajnej); w przypadku zespolonym, gdy &Akal.x; ⊂ C(K;