Keplera
Encyklopedia PWN
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, wprowadzone niezależnie przez I. Newtona i G.W. Leibniza pod koniec XVII w. jako nowe narzędzie rachunkowe;
teoria kosmologiczna, według której Ziemia znajduje się w środku (sferycznego) świata.
ang. matematyk i astronom;
hermetyzm
filoz. gnostycki nurt filoz.-rel., powstały w wyniku zainteresowania traktatami, których autorstwo przypisywano Hermesowi Trismegistosowi, uważanemu za pierwszego mędrca starożytności (w rzeczywistości pochodzą z II–III w., a ich autorzy są nieznani);
[średniow. łacina hermeticus, od imienia gr. Hermḗs],
fr. filozof, matematyk i historyk nauki, pochodzenia rosyjskiego;
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
