Emisja promieniowania elektromagnetycznego
Encyklopedia PWN
emisja
fiz. wysyłanie przez układ materialny promieniowania elektromagnetycznego, cząstek elementarnych (elektronów, protonów, neutronów), cząstek α i in. jąder atomowych, atomów, cząsteczek lub fal sprężystych (akustycznych, sejsmicznych i in.);
[łac. emissio ‘wypuszczanie’],
urządzenie do rejestracji promieniowania jonizującego przez przetworzenie pierwotnych skutków oddziaływań promieniowania z materią na sygnały obserwowalne.
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne towarzyszące niejednostajnemu ruchowi cząstki naładowanej;
absorpcja
fiz. pochłanianie (całkowite lub częściowe) energii promieniowania elektromagnetycznego, fal sprężystych lub promieniowania korpuskularnego (elektronów, neutronów, cząstek α i innych) przez ośrodek, w którym rozchodzi się to promieniowanie.
[łac. absorptio ‘wchłanianie’],
analiza spektralna, analiza spektrometryczna, analiza spektroskopowa, dawniej analiza widmowa,
zespół instrumentalnych metod analizy chem., w których mierzy się emisję, absorpcję lub rozpraszanie promieniowania elektromagnetycznego w funkcji długości fali.
