DUNAJEC
Encyklopedia PWN
park narodowy utworzony 1954 (tereny chronione od 1932) o powierzchnia 2372 ha, pod ścisłą ochroną 744 ha (2022);
w. gminna w woj. małopol., w pow. nowosądeckim, na skraju Kotliny Sądeckiej, na l. brzegu Dunajca;
kraina historyczna na północ od Tatr, w środkowej części Obniżenia Orawsko-Podhalańskiego, między działem wodnym Orawy i Dunajca na zachodzie a doliną Białki na wschodzie, na północy sięga stoków Gorców;
grupa etnogr. zamieszkująca długi, równoleżnikowy pas podgórski od rz. Białej i Dunajca do Sanu, tj. okolice m.: Gorlic, Biecza, Jasła (P. zachodni) oraz Krosna, Brzozowa, Dynowa (P. wschodni);
w. gminna w woj. małopol., w pow. tatrzańskim, na Podhalu, nad Białym Dunajcem;
zbrojne wystąpienie chłopów Chochołowa i okolicznych wsi 21–23 II 1846 przeciw Austriakom w okresie rabacji galicyjskiej 1846 i rewolucji krakowskiej 1846; stanowiło epizod nieudanego trójzaborowego powstania;
