Co
Encyklopedia PWN
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
dziedzina chemii zajmująca się syntezą, strukturą, właściwościami i przemianami związków koordynacyjnych (zw. również związkami kompleksowymi lub kompleksami);
chemiosmotyczna teoria, teoria chemiczno-osmotyczna,
jedna z teorii biologicznego przetwarzania energii uzyskanej w wyniku procesu oddychania i fotosyntezy, zaproponowana 1960 przez biochemika brytyjskiego P. Mitchella (1978 otrzymał Nagrodę Nobla);
chemoreceptory
zool. receptory wrażliwe na bodźce chem. pochodzące ze środowiska zewn. (smakowe, węchowe) i wewn. organizmu;
[gr.-łac.],
brat Marie Josepha, poeta francuski;
Cheselden
chirurg angielski;
[czẹzəldən]
William, ur. 19 X 1688, Somerby (hrab. Leicestershire), zm. 10 IV 1752, Bath (hrab. Somersetshire),
