Barwniki zawiesinowe
Encyklopedia PWN
syntet. barwniki prawie nierozpuszczalne w wodzie, stosowane w postaci zawiesin;
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
pochodne antrachinonu stanowiące, po barwnikach azowych, najważniejszą i najliczniejszą grupę barwników syntetycznych;
rzemiosło i dział przemysłu zajmujące się barwieniem włókien;
barwienie włókien, farbowanie włókien,
technol. zespół operacji, w wyniku których uzyskuje się zabarwienie włókna, tzw. wybarwienie, zgodne z założonymi parametrami kolorystycznymi i użytkowymi.
jedno- lub wielokolorowe miejscowe zabarwianie płaskich wyrobów włókienniczych, np. tkanin, dzianin, niekiedy przędz lub luźnych włókien, w sposób pozwalający na wytworzenie określonego wzoru;
