Akustyka morza
Encyklopedia PWN
akustyka
dział fizyki i techniki tradycyjnie obejmujący naukę o dźwięku rozumianym jako zjawisko słyszalne, związane z rozchodzeniem się fal sprężystych w ośrodku gazowym, a w miarę rozwoju także w ośrodkach ciekłym i stałym.
[gr. akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
dział akustyki zajmujący się rozchodzeniem się fal sprężystych w wodzie (w morzach, oceanach, jeziorach) oraz ich wytwarzaniem i odbiorem w zakresie częst. dźwiękowych i ultradźwiękowych;
rozpraszanie dźwięku, rozpraszanie fali sprężystej,
fiz. zjawisko powstawania akustycznych fal wtórnych w wyniku oddziaływania fali pierwotnej z lokalnymi przeszkodami lub niejednorodnościami ośrodka, czyli obszarami o zmienionej impedancji akustycznej (opór akustyczny);