Trynidad i Tobago. Historia

Trynidad i Tobago. Historia.

W okresie prekolumbijskim Trynidad był zamieszkany przez Arawaków, a Tobago — przez Karaibów. Wyspy odkrył 1498 K. Kolumb i od 1532 kolonizowali je Hiszpanie, którzy uprawiali tu tytoń i kakao, korzystając z pracy Indian, a po ich wymarciu, z pracy niewolników murzyńskich sprowadzanych z Afryki. W 1781 Tobago zostało kolonią francuską, a 1797 Trynidad opanowali Brytyjczycy, którzy 1802 przejęli od Francuzów również Tobago. Brytyjczycy rozwinęli plantacyjną uprawę trzciny cukrowej. Po zniesieniu niewolnictwa (1833) sprowadzali do pracy robotników z Indii. W 1888 wyspy stały się kolonią brytyjską (od 1925 z ograniczoną autonomią, rozszerzoną 1946). Podczas II wojny światowej na Trynidadzie znajdowała się morska baza wojskowa USA. W latach 50. powszechne poparcie zdobyła opowiadająca się za niepodległością partia Ludowy Ruch Narodowy (PNM), kierowana przez E.E. Williamsa. 1958–62 Trynidad i Tobago wchodziły w skład brytyjskiej Federacji Indii Zachodnich, a 1962 uzyskały niepodległość (w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów) jako jedna z pierwszych brytyjskich kolonii w Indiach Zachodnich i członkostwo ONZ. Do 1976 były monarchią (z królową brytyjską jako głową państwa), następnie republiką.

Od 1962 rządził PNM (do 1981 premierem był Williams, następnie G. Chambers). W wyborach 1986 zwyciężył Narodowy Sojusz na rzecz Odbudowy (NAR), działający od 1985 (premier A.N.R. Robinson), a 1991 do władzy wrócił PNM (premier P. Manning). Z kolei 1995 rządy objął Zjednoczony Kongres Narodowy (UNC), którego przywódca, B. Panday stanął na czele rządu. Sytuację wewnętrzną, pomimo pomyślnej koniunktury ekonomicznej, destabilizowały afery korupcyjne (z ich powodu załamały się rządy UNC) oraz konflikty etniczne. Niestabilna sytuacja (niemożność wyłonienia w wyborach 2000 i 2001 trwałej większości parlamentarnej) powodowała narastanie chaosu. W przeprowadzonych 2002 przedterminowych wyborach zwyciężył PNM. Mimo wcześniejszych protestów i oskarżeń o fałszerstwo, UNC uznał to zwycięstwo; premierem pozostał Manning. W 2003 popierany przez PNM kandydat, M. Richards, został wybrany na prezydenta.