Polskie Stronnictwo Ludowe-Lewica
 
Encyklopedia PWN
Polskie Stronnictwo Ludowe-Lewica, PSL-Lewica,
partia lud., utworzona 1913 w wyniku rozłamu w galicyjskim PSL;
podczas I wojny świat. przedstawiciele PSL-Lewicy weszli w skład NKN, poparli organizację Legionów Pol.; po 1918 wpływy Stronnictwa ograniczały się do Małopolski; głosiło radykalne hasła, opowiadało się za przymusowym wywłaszczeniem ziemian bez odszkodowania, rozwojem spółdzielczości, uprzemysłowieniem kraju; gł. działacze: J. Stapiński, W. Dunin-Wąsowicz, J. Putek, J. Sanojca, F. Wójcik; organ prasowy: „Przyjaciel Ludu”; 1922 część działaczy przeszła do PSL „Wyzwolenie”, pozostali, po połączeniu z grupą secesjonistów z PSL „Piast”, utworzyli 1924 Związek Chłopski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia