Polski Sztab Partyzancki
 
Encyklopedia PWN
Polski Sztab Partyzancki (PSzP),
sztab utworzony z inicjatywy Centralnego Biura Komunistów Polski w ZSRR, powołany w celu wspierania komunist. partyzantki i działalności sabotażowo-dywersyjnej na ziemiach pol., prowadzonej gł. przeciwko liniom komunik. wojsk niem., szczególnie w strefie przyfrontowej;
dow. gen. A. Zawadzki, następnie pułkownik S. Prytycki; podlegały mu m.in. batalion specjalny (zalążek Korpusu Bezpieczeństwa Wewn.), środki łączności i zaopatrzenia oraz złożone z Polaków jednostki partyzanckie działające na obszarze okupacji niem., dotychczas podporządkowane dowództwu sowieckiej partyzantki; PSzP organizował, szkolił i przerzucał na tereny okupowane grupy rozpoznawczo-dywersyjne; VII–VIII 1944 brygady partyzanckie PSzP (ok. 2 tys. osób) walczyły na Lubelszczyźnie i Kielecczyźnie (nie podporządkowały się dowództwu AL).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia