brygady Polskiego Sztabu Partyzanckiego
 
Encyklopedia PWN
brygady Polskiego Sztabu Partyzanckiego,
partyzanckie związki taktyczne formowane gł. z grup Polskiego Sztabu Partyzanckiego (PSzP) przerzucanych przez front sowiecko-niem. na ziemie pol. w celu wykonywania zadań rozpoznawczo-dywersyjnych i bojowych przeciwko siłom niem. oraz agitacyjno-polit. wobec pol. konspiracji.
Były one zaopatrywane drogą lotn. w broń przez PSzP. Brygada im. T. Kościuszki, zorganizowana VI 1944 w lasach kozłowieckich (260 partyzantów); wykonała kilkanaście akcji bojowych; rozformowana w VII 1944. Zgrupowanie Pol. Oddziałów Partyzanckich „Jeszcze Polska nie zginęła”, sformowane VI 1944 w północnej Lubelszczyźnie (dca pułkownik R. Satanowski); w lipcu zreorganizowane w 2 brygady: III (dca mjr W. Rożkowski), ok. 500 partyzantów; IV (dca Satanowski), ok. 600 partyzantów; atakowała gł. transporty niem.; po zajęciu Lubelszczyzny przez wojska sowieckie i pol. obie brygady stanowiły podstawę formowania 8. dywizji piechoty WP. Brygada „Grunwald”, sformowana na Wołyniu II 1944 spośród Polaków walczących w sowieckich oddziałach partyzanckich (dca mjr J. Sobiesiak), liczyła ok. 800 ludzi; wkrótce rozformowana; odtworzona w lipcu na Kielecczyźnie, działała do sierpnia, liczyła ok. 500 ludzi; współdziałała bojowo z oddziałami partyzanckimi BCh i AK, prowadziła walkę przeciwko niem. liniom komunik. i mniejszym garnizonom. Brygada im. W. Wasilewskiej, sformowana VIII–XI 1943 na Wołyniu w ramach sowieckiego zgrupowania partyzanckiego (dca kpt. S. Szelest); od IV 1944 działała na Lubelszczyźnie (ok. 430 żołnierzy), podporządkowana AL; walczyła (do VIII 1944) m.in. w Lasach Janowskich i Lipskich oraz Puszczy Solskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia