Polska Organizacja Zachowawczej Pracy Państwowej,
ugrupowanie konserwatywne,
Polska Organizacja Zachowawczej Pracy Państwowej
Encyklopedia PWN
powstałe XII 1926 z połączenia warszawskiej Polskiej Organizacji Zachowawczej z wileńską Organizacją Zachowawczej Pracy Państw., opowiadała się za zwiększeniem znaczenia Kościoła katolickiego w Polsce, tolerancją dla innych wyznań oraz zasadą swobodnego rozwoju mniejszości narodowych (ale bez uszczuplenia praw i stanu posiadania ludności polskiej); występowała przeciw systemowi parlamentarnemu lub za jego ograniczeniem, a za wprowadzeniem monarchii (szeroki zakres władzy dla głowy państwa); w dziedzinie gospodarki głosiła prymat rolnictwa; po 1927 ze Stronnictwem Prawicy Narodowej utworzyła Zjednoczenie Zachowawczych Organizacji Politycznych, które istniało do 1939; prezes E. Sapieha; główni działacze: S. Mackiewicz, A. Meysztowicz, K. Niezabytowski.
