Niemiecka Socjalistyczna Partia Pracy w Polsce

Niemiecka Socjalistyczna Partia Pracy w Polsce, niem. Deutsche Sozialistische Arbeitspartei in Polen (DSAP),

partia polit. powstała z połączenia śląskiej Niem. Partii Socjaldemokr. (niem. Deutsche Sozialdemokratische Partei, DSP; powstała 1922) i łódzkiej Niemieckiej Partii Pracy w Polsce; 1924 połączyła się (1929 ostatecznie) z działającą na Pomorzu Niem. Socjaldemokr. Partią Polski (niem. Deutsche Sozialdemokratische Partei Polens).

partia socjaldemokr. II Międzynarodówki Socjalist., pozostawała pod wpływami socjaldemokracji niem. i austr., od 1928 także PPS; głosiła zgodne współżycie i współpracę z pol. partiami demokr. oraz lojalność wobec państwa pol., występowała przeciwko nazizmowi; 1933/34 secesja grupy prohitl. pod wodzą A. Kroniga; czołowi przywódcy: Kronig, E. Zerbe, J. Kowoll, K. Buchwald, S. Glücksmann, A. Pankratz; wyd.: „Lodzer Volkszeitung” w Łodzi, „Volkswille” w Katowicach i „Volksstime” w Bielsku; IX 1939 zlikwidowana przez niem. władze okupacyjne, działacze represjonowani.