Hacilar
stanowisko archeol. w południowo-zachodniej Turcji (il Burdur), ok. 10 km na południe od jez. Burdur;
[hadżylạr],
Hacilar
Encyklopedia PWN
ślady osadnictwa stałego od początku neolitu (7000–6500 p.n.e.) do początku chalkolitu (ok. 4800 p.n.e.); odsłonięto 9 warstw osadniczych z zabudową z cegły lub gliny, na planie prostokąta; w późnym okresie zasiedlenia (warstwa II) osiedle obwiedziono grubym glinianym murem obronnym; wewnątrz osady dwa z odsłoniętych budynków interpretuje się jako sanktuaria; znalezione czaszki ludzkie są wiązane z kultem przodków; zamieszkane przez społeczność rolniczą.
