Antigua i Barbuda. Historia

Antigua i Barbuda. Historia.

Antigua, odkryta 1493 przez K. Kolumba, 1632 została skolonizowana przez osadników angielskich z wyspy Saint Kitts, 1666–67 zajęta przez Francuzów, następnie kolonia brytyjska. 1871–1958 pozostawała w ramach Federacji Wysp Podwietrznych (Federal Colony of the Leeward Islands; od 1860 razem z Barbudą), a 1958–62 w ramach Federacji Indii Zachodnich. W XVII i XVIII w. okres rozkwitu gospodarczego związany z uprawą i przetwórstwem trzciny cukrowej. W 1940 USA wydzierżawiły od Wielkiej Brytanii część terytorium (Parham Sound) i założyły bazę wojskową. Od 1967 państwo stowarzyszone z Wielką Brytanią, od 1981 — niepodległe (Barbuda uzyskała ograniczoną autonomię). Życie polityczne po 1945 zdominowała Partia Pracy Antigui (Antigua Labour Party, ALP), kierowana przez V.C. Birda, a od lat 80. przez jego synów, z których jednego oskarżono o korupcję i współpracę z mafiami narkotykowymi Kolumbii. 1995-97 państwo dotknął kryzys społeczno-gospodarczy. Opozycja oraz USA i Wielka Brytania zarzucały rządowi pranie brudnych pieniędzy, czemu sprzyjała przyjęta przed wyborami ustawa; 2000 OECD umieściła kraj na liście tzw. rajów podatkowych, na co rząd zareagował deklaracją wprowadzenia bardziej rygorystycznej kontroli systemu bankowego. W wyborach 2004 zwyciężyła opozycyjna, centrowa Zjednoczona Partia Postępowa (United Progressive Party UPP, założona 1992), zdobywając bezwzględną większość głosów, i utworzyła rząd z premierem W.B. Spencerem. W wyborach 2014 zwyciężyła ALP, premierem został G. Browne.