Kompozycje-nowe
Encyklopedia PWN
kompozycja
lit. budowa świata przedstawionego w dziele literackim;
[łac. compositio ‘złożenie’, ‘układ’],
nowa powieść, fr. nouveau roman 
, antypowieść,
awangardowy kierunek w prozie francuskiej lat 50. XX w., ukształtowany za sprawą działalności twórczej A. Robbe-Grilleta, M. Butora, C. Simona, R. Pingeta, N. Sarraute, czerpiący inspiracje z wcześniejszych, nowatorskich utworów S. Becketta, J. Cayrola;
, antypowieść,
niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
Beethoven , ur. przed lub 17 XII 1770 (data chrztu), Bonn, zm. 26 III 1827, Wiedeń,
kompozytor niemiecki.
[bẹ:tho:fn]
Ludwig van , ur. przed lub 17 XII 1770 (data chrztu), Bonn, zm. 26 III 1827, Wiedeń,
Chopin , Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
najwybitniejszy kompozytor polski, słynny pianista, współtwórca europejskiego romantyzmu.
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
