• Weriusz Flakkus, Marcus Verrius Flaccus, żył na przeł. I w. p.n.e. i I w. n.e.,
    erudyta rzymski;
  • Werner, ur. ok. 1110, zm. 5 II 1170, Biskupice k. Drobina,
    biskup włocł. od 1148, płoc. od 1156;
  • Werner Pierre, ur. 29 XII 1913, Saint-André (pn. Francja), zm. 24 VI 2002,
    polityk luksemb.; czł. Partii Chrześc.-Społ.;
  • Werobej Józef, ur. 17 IX 1890, Zelwa (Grodzieńszczyzna), zm. 27 IV 1976, Londyn,
    generał;
  • Werona, Verona,
    m. w północnych Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, na przedgórzu Alp Weneckich, nad rz. Adyga;
  • Weronika, święta, żyła w I w. n.e.,
    wg zapisanej w apokryfach legendy mieszkanka Jerozolimy, która Jezusowi prowadzonemu na ukrzyżowanie otarła twarz chustą (veraikon); zostać miał na niej wizerunek Jezusa;
  • Werres, Caius Verres, data ur. nieznana, zm. 43 r. p.n.e.,
    rzymski namiestnik prow. Sycylia 73–71 r.;
  • Wersal, Versailles Wymowa,
    m. we Francji, w zespole miejskim Paryża, ok. 20 km na południowy zachód od centrum Paryża;
  • wersalski traktat pokojowy 1919, Traktat pokoju z Niemcami,
    najważniejszy z zawartych 1919–20 traktatów kończących I wojnę świat.;
  • werszek, ros. wierszok,
    rosyjska jednostka długości;
  • Wertheimer
    [wẹ:rthaimər]
    Max, ur. 15 IV 1880, Praga, zm. 12 X 1943, New Rochelle (część Nowego Jorku),
    psycholog niem.; współtwórca (wraz z K. Koffką i W. Köhlerem) psychologii postaci.
  • Wertumnus, Vertumnus, Vortumnus,
    mit. rzym. bóg pochodzenia umbryjskiego, którego świątynia znajdowała się na Awentynie;
  • Werwolf
    [niem., ‘wilkołak’],
    nazwa niem. oddziałów zbrojnych, tworzonych od schyłku 1944 (wg wytycznych H. Himmlera z X 1944) do prowadzenia akcji sabotażowych i terrorystycznych na terenach zajętych przez aliantów;
  • Weryha-Darowski Wincenty,
    oficer, działacz polityczny i gospodarczy, → Darowski Wincenty.
  • wesele,
    etnogr. zespół zwyczajów związanych z zaślubinami, inaugurujących założenie rodziny.
  • Wesley
    [uẹsli]
    John Wymowa, ur. 17 VI 1703, Epworth, zm. 2 III 1791, Londyn,
    teolog ang.; współtwórca (wraz z bratem, Charlesem) metodyzmu.
  • Wesoła,
    dzielnica na południowym wschodzie prawobrzeżnej Warszawy, częściowo w otulinie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego;
  • Wesoła,
    dzielnica przem. w południowo-zachodniej części Mysłowic (woj. śląskie);
  • Wesoła lwowska fala,
    audycja radiowa,
  • Wesołowski Bronisław Euzebiusz, pseud. Smutny i in., ur. 14 VIII 1870, Fawory k. Rawy, zm. w nocy z 1 na 2 I 1919, k. wsi Wilny Ruś (pow. Wysokie Mazowieckie),
    działacz komunist.;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia