wstęgowo-cęgowy ornament

wstęgowo-cęgowy ornament,

ornament naśladujący wstążkę i jej układy (kokardy, węzły, karbowanie, sploty), zwykle łączony z innymi motywami dekoracyjnymi;

typowy dla baroku; w ornamencie wstęgowo-cęgowym okresu regencji występowały ostre załamania wstęgi, tworzące motywy podobne do rozwartych nożyc lub cęgów.