gnejs
skała metamorficzna składająca się gł. ze skaleni (powyżej 20% objętości) i kwarcu;
[niem.],
gnejs
Encyklopedia PWN
często zawiera wiele innych minerałów, np. hornblendę, granat, epidot, turmalin, dysten, grafit; jasnoszary, różowy, plamisty lub smużysty, zwykle drobno- lub średnioziarnisty, o teksturze kierunkowej; produkt przeobrażenia granitoidów (ortognejs) lub skał osadowych, gł. mułowców i szarogłazów (paragnejs); jedna z najpospolitszych skał metamorficznych kontynent. skorupy ziemskiej; w Polsce występuje w Tatrach i Sudetach; stosowany niekiedy jako materiał bud. i drogowy.
