aeroskop
 
Encyklopedia PWN
aeroskop
[gr. aḗr ‘powietrze’, skopéō ‘patrzę’],
pierwsza na świecie ręczna kamera film., skonstruowana 1910 przez K. Prószyńskiego;
dzięki wbudowanemu w nią żyroskopowi umożliwiała wykonywanie stabilnych zdjęć film. bez użycia statywu; wczesne modele miały napęd pneumatyczny (na sprężone powietrze, wtłaczane do specjalnego silnika pompką rowerową), w modelach późniejszych zastosowano napęd elektryczny; masową produkcję aeroskopu rozpoczęto 1911 w Wielkiej Brytanii; aeroskopy poręczne, łatwe w obsłudze znajdowały się w użyciu przez 30 lat; wykorzystywane do realizacji filmów dokumentalnych, kronik film. itp. — wykonywano nimi m.in. reportaże z frontów I wojny świat.; przyczyniły się do powstania nowoczesnego, „reporterskiego” stylu sztuki operatorskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia