Weil Simone, Z „Zeszytów”

Weil Simone, Z „Zeszytów”

Żyła zaledwie trzydzieści cztery lata, a chociaż nie napisała żadnego traktatu filozoficznego ani nawet obszerniejszej rozprawy, zaliczana jest słusznie do najwybitniejszych myślicieli XX w. Refleksja Simone Weil łączy subtelną obserwację psychologiczną, spekulację opartą na gruntownej wiedzy socjologicznej i świadczący o wielkiej wrażliwości liryzm. Mistrzyni fragmentu, aforyzmu, filozoficznej impresji, w swych rozważaniach nawiązuje do gnozy, gdy dowodzi, że częścią naszego życia jest błąd, skażenie, niedoskonałość, której nie sposób uniknąć. Jednym słowem — to wszystko, co Cyprian Norwid określił kiedyś pięknie jako „ziemski brak”.

Jan Tomkowski

 

Cytat:

Simone Weil: Z „Zeszytów”

 

Hasło główne:

Życie ludzkie, komentarze

 

Hasła poprzednie:

Fryderyk Hölderlin: Czym ludzkie jest życie?...

Lucjusz Anneusz Seneka: [Niewola nie jest niczym uciążliwym...]

Maria Dąbrowska: Noce i dnie

 

Hasła następne:

Tomasz Mann: Czarodziejska góra

Święty Franciszek z Asyżu: Pieśń słoneczna, albo pochwała stworzeń

Marianna Bocian: *** [na zakończenie czasów nie będzie końca życia]

Miguel de Unamuno: O poczuciu tragiczności życia

Pedro Calderon de la Barca: Życie jest snem

Jorge Luis Borges: Rubajaty

Rainer Maria Rilke: Ósma elegia

Zbigniew Herbert: Brewiarz

Paul Celan: Psalm

Borys Pasternak: Doktor Żiwago

Johann Wolfgang Goethe: Faust. Część pierwsza

Louis-Ferdinand Céline: Podróż do kresu nocy

Jan Krzysztof Kelus: Ars longa, vita brevis

Robert Coover: Impreza u Geralda

 

Artykuł:

Życie — koncepcje literackie i filozoficzne