Hłasko Marek, ur. 14 I 1934, Warszawa, zm. 14 VI 1969, Wiesbaden,
prozaik.
Hłasko Marek
Encyklopedia PWN
1955–57 współredaktor „Po Prostu”, od 1958 za granicą, m.in. w Paryżu (współpracownik „Kultury”), Berlinie Zachodnim, 1959–61 Izraelu, 1966–69 USA, następnie w RFN; na przyjazd do kraju nie uzyskał pozwolenia władz, w prasie krajowej prowadzono przeciwko niemu kampanię oszczerstw; zmarł nagle w nie wyjaśnionych okolicznościach; w swych opowiadaniach (głośny debiut Pierwszy krok w chmurach 1956) wyraził najpełniej rozczarowanie i sprzeciw młodego pokolenia wobec rzeczywistości lat 50.; w poetyce brutalnej deziluzji, za którą kryło się pragnienie odnalezienia stałych wartości, nawiązywał do wzorów prozy amer.; mikropowieści, m.in. Cmentarze. Następny do raju (1958), Wszyscy byli odwróceni. Brudne czyny (1964), Nawrócony w Jaffie. Opowiem wam o Esther (1966), powieści Sowa, córka piekarza (1967), Podpalacze ryżu (1981, wyd. pt. Palcie ryż każdego dnia 1983); wspomnienia Piękni dwudziestoletni (1966); rozgłos zyskały ekranizacje opowiadań Ósmy dzień tygodnia (1957, reż. A. Ford) i Pętla (1958, reż. W.J. Has); Utwory wybrane (t. 1–4 1985).
