zwyrodnienie

zwyrodnienie, degeneracja,

med. proces patologiczny, zmiana wsteczna polegająca na uszkodzeniu narządu lub tkanki, powodująca ich niewydolność;

najczęściej polega na gromadzeniu się w nadmiarze substancji, które normalnie występują w małych ilościach lub odkładaniu się takich, które w prawidłowej tkance nie występują (np. amyloidów w skrobiawicy); zależnie od rodzaju gromadzonej substancji rozróżnia się zwyrodnienie: białkowe, tłuszczowe, polisacharydowe, śluzowe, barwnikowe, dotyczące przemian miner.; niekiedy zwyrodnienie może być odwracalne; przyczyny: ostre choroby zakaźne, zatrucia (np. alkoholem, grzybami trującymi), zaburzenia hormonalne (np. cukrzyca), samozatrucia (np. mocznica); zwyrodnienie może być również powodowane niedoborem niektórych składników budowy tkanki, np. w niedostatecznym uwapnieniu kości (w krzywicy) lub zmianie składu chem. lub chem. budowy składników tkanek (np. nieprawidłowa budowa kolagenu w bliźnie) lub w zespole Ehlersa–Danlosa (nadmierna elastyczność skóry).