źródła prawa

źródła prawa,

decyzje państw., które ustanawiają lub uznają ogólne normy prawne;

termin „źródła prawa” jest używany w doktrynie i praktyce prawniczej również w innych znaczeniach; źródła prawa jako podstawa mocy obowiązywania norm prawnych, np. podstawą obowiązywania ustawy jest konstytucja; źródła prawa jako forma powstawania norm prawnych w danym systemie prawa, tzn. stanowienie norm przez organy państw. (np. ustawodawstwo) albo uznanie przez państwo norm za normę prawa (prawo zwyczajowe); źródła prawa jako czynniki wpływające na treść norm prawnych, np. stosunki ekon., polit., społ., tradycje hist.; źródła prawa jako tekst, w którym są zawarte przepisy prawa obowiązującego — teksty hist. są nazywane często pomnikami lub zabytkami prawa.