wyzwoleńcy
 
Encyklopedia PWN
wyzwoleńcy, gr. apeleútheroi, łac. liberti,
ludzie, którzy byli niewolnikami, a stawali się wolni;
w starożytnej Grecji otrzymywali prawa metojków, w Rzymie — niepełne prawo obywatelskie; z pełnego prawa korzystali już ich synowie; wyzwoleńcy trudnili się głównie handlem i rzemiosłem; w średniowieczu obowiązywały zasady wyzwalania zbliżone do rzymskich; wyzwoleńcy, zaliczani we wczesnym średniowieczu do półwolnych, przekształcili się stopniowo, wraz z innymi grupami ludności zależnej, w stan chłopów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia