wycieczkowiec

wycieczkowiec,

pasażerski statek wodny, mor. lub śródlądowy, przeznaczony do przewożenia osób podróżujących w celach turyst. lub dla przyjemności podróżowania w ten sposób.

Do w. zalicza się wyłącznie statki wyposażone w kabiny mieszkalne, odbywające rejsy trwające dłużej niż 1 dobę. Konstrukcyjnie w. nie różni się od pasażerskiego liniowca, często jest adaptowanym statkiem pasażersko-towarowym lub promem, którego ładownie przebudowano na pomieszczenia dla pasażerów. Rzeczne lub przybrzeżne w. mają pojemność od kilkuset do 150 tys. jednostek i zabierają od kilkunastu do 200 pasażerów, mor. — do 3500 pasażarów. Różnią się komfortem i wyposażeniem; oferują m.in. kilkudniowe podróże, w których statek codziennie stoi w innym porcie, podróże krajobrazowe wzdłuż wysokich wybrzeży, np. przez fiordy, rejsy dokoła świata, rejsy do miejsc nie zamieszkanych, np. na Antarktydę, rejsy pod żaglami. W. są wyposażone w urządzenia rekreacyjne, np.: sale teatralne, wykładowe, gimnastyczne, baseny, sauny, osłonięte werandy widokowe, łodzie do wypraw na nieuzbrojony brzeg (bez nabrzeża); mogą mieć napęd żaglowy, jako główny lub pomocniczy.

Statki pasażerskie lub pasażersko-towarowe eksploatuje się jako w. od końca XIX w.; pierwszym w. zbudowanym 1938 specjalnie dla masowej turystyki mor. był niem. Wilhelm Gustloff o pojemności 25 484 BRT. Największym w. (2005) jest bryt. Queen Mary 2, zbudowany 2003 w Saint-Nazaire (Francja), pojemność brutto ok. 149 tys. jednostek, dł. 345,0 m, szer. 41,0 m, zanurzenie 10,3 m, wysokość od stępki do szczytu komina 72 m, 17 pokładów, 1310 kabin pasażerskich, w tym 955 z balkonami, 3090 miejsc dla pasażerów, ok. 1200 czł. załogi; 4 silniki wysokoprężne i 2 turbiny gazowe o łącznej mocy 159,3 tys. KM (117,2 MW) napędzają 4 śruby za pomocą przekładni elektr.; prędkość 29,3 węzła.