wybuchowe materiały górnicze

wybuchowe materiały górnicze,

materiały wybuchowe stosowane w górnictwie

zależnie od warunków, w jakich mogą być bezpiecznie stosowane, dzieli się je na 4 podstawowe grupy: skalne, stosowane w kopalniach, w których nie ma zagrożenia wybuchem pyłu węglowego i metanu (kopalnie odkrywkowe węgla, kopalnie rud metali, szyby kopalni węglowych nie sięgające pokładów węgla); węglowe — w kopalniach węgla bez zagrożenia metanem; powietrzne — w kopalniach węgla z małym zagrożeniem metanem; powietrzne specjalne — w kopalniach węgla o podwyższonym zagrożeniu obecnością pyłu węglowego i metanu. Uwzględniając skład i postać g.m.w., rozróżnia się: m.in. dynamity, amonity, saletrole oraz materiały zawiesinowe (zawierające jako fazę ciągłą nasycony roztwór wodny saletr oraz dodatek sensybilizatora, np. trotylu, pyłu aluminiowego lub azotanu metyloaminy) i emulsyjne (będące emulsjami typu „woda w oleju”, w których fazą wodną jest przesycony roztwór wodny saletr, sensybilizowanymi najczęściej dodatkiem szkła lub tworzyw sztucznych). G.m.w. są stosowane też do innych robót na ziemi i pod ziemią lub pod wodą (np. w pracach komunik., melioracyjnych).