powietrzne
Encyklopedia PWN
Polskie Siły Powietrzne (PSP),
pol. lotnictwo wojsk., samodzielny rodzaj sił zbrojnych WP we Francji 1939–40 i PSZ w Wielkiej Brytanii 1940–46.
anat. cienkościenne uchyłki płuc ptaków należące do układu oddechowego i połączone bezpośrednio z oskrzelami;
jeden z rodzajów środków walki;
korytarz powietrzny, droga lotnicza,
wydzielony z przestrzeni powietrznej obszar przeznaczony do lotu statków powietrznych, łączący 2 rejony lub strefy kontrolowane lotnisk;
badanie statku powietrznego mające na celu dopuszczenie go do lotu i produkcji;
